Wauw! Op en in de gletsjer!!!!
Door: Lummieke
Blijf op de hoogte en volg Lummieke
24 Maart 2014 | Nieuw Zeeland, Wanaka
De laatste bestemming in Greymouth is gauw vergeten. Wat een raar stadje, troosteloos. Nog wel een riem en trui gekocht, maar verder vooral aan de WiFi gehangen. Daarna op weg naar de volgende bestemming, wat mij betreft qua excursie het hoogtepunt! Het is Franz' Jozef , vlakbij Fox Glacier. Een prachtige plek midden in weer een ander nationaal park. We hebben na een mooie maar lange busrit het wel een beetje gehad met de watervallen en uitzichtpunten. Hoewel het echt mooi was vandaag langs de oostkust, kunnen we geen uitzichtpunt meer zien. Gelukkig is daar Franz' Jozef. Een mooi hostel met bar, waar we na het inchecken onbeperkt pizza kunnen eten. Het zijn echt goede pizza's dus dat is de moeite wel waard! Na een lekker biertje en mixje vind ik het welletjes. Het is morgen gletsjertijd en ik wil er fit voor zijn. De anderen wachten het limbodansen af maar dat hoeft van mij niet. Hierin merk je echt het leeftijdsverschil.
De volgde morgen staan we om 8.15 uur klaar voor onze tocht met de helikopter. We krijgen instructies, gaan akkoord met het niet aansprakelijk stellen van de organisatie en ik lees alle risico's. Lieve help, wat ga ik voor gevaarlijks doen? Maar ja, dat kan op een gletsjer. Dat blijkt later ook wel als we onderweg op de gletsjer zijn. Nadat we een heel outfit aan hebben, gaan we in de helikopter en vliegen omhoog. We landen midden op de gletsjer. Daar stappen we uit en kunnen we onze klimijzers onder doen. Dat loopt een stuk beter. En dan in sukkeldraf achter de gids aan want die moet steeds kijken of we de volgende etappe kunnen lopen zo. Hij hakt nu traptredes uit en bekijkt of we een andere route moeten nemen als de zon de boel al te snel smelt. Langzaam klimmen we omhoog tot we bij een soort spleet komen. Ze noemen het een crefet. Hier gaan we echt in het ijs. Gewoon steile wanden links, rechts en boven je. Diepblauw. Zo gaaf! En als dit nu gaat bewegen, ja dan heb je echt een probleem. Daarom een individuele foto op deze plek met de bijl van de gids. Het is meer dan 6 dagen geleden dat ze hier voor het laatst bij konden. En pas sinds twee dagen kunnen ze weer op de gletsjer. Het geluk is dus een keer met mij!!! Zo gaaf! Na drie uur zijn we terug op het plateau van de gletsjer. Terug in de helikopter en in een kwartier later staan we weer bij ons vertrekpunt in Franz' Jozef. Ongelooflijk wat een gave belevenis, absoluut het geld waard!
De rest van de dag ben ik eigenlijk wel moe, dus luieren, in de hot spot (warme baden) en dan eten. 's Avonds is er een dress party maar ik blijf met de Amerikaanse Sara gewoon zitten in de 'woonkamer' en we drinken thee en praten over onze landen. Ook Janneke is weer terug dus die spreek ik ook nog. Dan lekker lezen en slapen.
De volgende dag om 9 uur weg dus uitslapen. Voor sommigen gaat voor de derde keer het vliegen en skydiven niet door. We reizen via een prachtige route over de Haast-pas naar Lake Wanaka. Het wordt steeds beter weer en als we bij de meren zijn hebben we zulke prachtige fotomomenten. Ongelooflijk. Dus daar genieten we volop van. Begin dit jaar is op de Haast-pas nog een vreselijk ongeluk gebeurd. Je mag 's avonds na 6 uur niet door deze pas. Ook overdag niet als het slecht weer is. Maar Canadezen waren voor zes uur door de entree maar waren gestopt onderweg. Toen ze verder reden was er een kleine aardbeving en stortte een van de rotsen op de weg en zij werden meegenomen. Na drie weken is hun bus gevonden en één van hun lichamen. We reden langs de herstelwerkzaamheden om de weg te repareren. Bizar. Dan loopt een vakantie toch heel anders. Kun je trouwens niet over de pas, dan rijdt je zo'n 300 kilometer om...
Na een kleine boottocht en een onsmakelijke bbq ga ik gauw met Alessia terug naar onze kamers. Ik richt mijn kamer in, lees wat en ga slapen. De volgende dag gaat de groep verder maar ik besluit te blijven. Ik wil geen drie nachten in het toeristische Queenstown blijven, dus ik boek een nacht extra in Wanaka. Ik neem afscheid van de groep, maar velen zie ik weer in Queenstown omdat we uiteindelijk verder samen reizen naar het zuiden. Maar sommigen zie ik nu voor het laatst. Best gek, voelt een beetje als je familie die je kwijtraakt, terwijl ik me soms nog helemaal niet thuis voelde in de groep en me behoorlijk onzeker voel. Een paar hugs en de afspraak met Sara dat we samen gaan wandelen in Queenstown en daar ga ik. Ik heb slecht geslapen, beetje gepiekerd dus ik ga eens even ferm wandelen. Ik beklim Mount Iron die 862 meter of ? boven zeeniveau ligt. Een echt waanzinnig mooi uitzicht over alle drie de meren is mijn beloning. Maar daar heb ik ook flink voor geklommen. Dus inspanning loont.
Terug in het hostel maak ik mijn lunch, koop ansichtkaarten en ga aan het meer zitten schrijven. Een heerlijk relaxte dag zo. In afwachting van de volgende bus met Stray-gangers ga ik lekker eten in het hostel. Na Queenstown begint het laatste deel van de reis naar het zuiden. Nog tien dagen en het zit erop in dit land. Dit prachtige land. Maar de manier van reizen is erg vermoeiend dus ik kijk ook uit naar een eigen kamer en terugkomst in Australië waar tegen die tijd ook de andere Nederlandse familie zal zijn aangekomen. Oke ik geniet nog even verder hier aan de andere kant van de wereld. Bye!
De volgde morgen staan we om 8.15 uur klaar voor onze tocht met de helikopter. We krijgen instructies, gaan akkoord met het niet aansprakelijk stellen van de organisatie en ik lees alle risico's. Lieve help, wat ga ik voor gevaarlijks doen? Maar ja, dat kan op een gletsjer. Dat blijkt later ook wel als we onderweg op de gletsjer zijn. Nadat we een heel outfit aan hebben, gaan we in de helikopter en vliegen omhoog. We landen midden op de gletsjer. Daar stappen we uit en kunnen we onze klimijzers onder doen. Dat loopt een stuk beter. En dan in sukkeldraf achter de gids aan want die moet steeds kijken of we de volgende etappe kunnen lopen zo. Hij hakt nu traptredes uit en bekijkt of we een andere route moeten nemen als de zon de boel al te snel smelt. Langzaam klimmen we omhoog tot we bij een soort spleet komen. Ze noemen het een crefet. Hier gaan we echt in het ijs. Gewoon steile wanden links, rechts en boven je. Diepblauw. Zo gaaf! En als dit nu gaat bewegen, ja dan heb je echt een probleem. Daarom een individuele foto op deze plek met de bijl van de gids. Het is meer dan 6 dagen geleden dat ze hier voor het laatst bij konden. En pas sinds twee dagen kunnen ze weer op de gletsjer. Het geluk is dus een keer met mij!!! Zo gaaf! Na drie uur zijn we terug op het plateau van de gletsjer. Terug in de helikopter en in een kwartier later staan we weer bij ons vertrekpunt in Franz' Jozef. Ongelooflijk wat een gave belevenis, absoluut het geld waard!
De rest van de dag ben ik eigenlijk wel moe, dus luieren, in de hot spot (warme baden) en dan eten. 's Avonds is er een dress party maar ik blijf met de Amerikaanse Sara gewoon zitten in de 'woonkamer' en we drinken thee en praten over onze landen. Ook Janneke is weer terug dus die spreek ik ook nog. Dan lekker lezen en slapen.
De volgende dag om 9 uur weg dus uitslapen. Voor sommigen gaat voor de derde keer het vliegen en skydiven niet door. We reizen via een prachtige route over de Haast-pas naar Lake Wanaka. Het wordt steeds beter weer en als we bij de meren zijn hebben we zulke prachtige fotomomenten. Ongelooflijk. Dus daar genieten we volop van. Begin dit jaar is op de Haast-pas nog een vreselijk ongeluk gebeurd. Je mag 's avonds na 6 uur niet door deze pas. Ook overdag niet als het slecht weer is. Maar Canadezen waren voor zes uur door de entree maar waren gestopt onderweg. Toen ze verder reden was er een kleine aardbeving en stortte een van de rotsen op de weg en zij werden meegenomen. Na drie weken is hun bus gevonden en één van hun lichamen. We reden langs de herstelwerkzaamheden om de weg te repareren. Bizar. Dan loopt een vakantie toch heel anders. Kun je trouwens niet over de pas, dan rijdt je zo'n 300 kilometer om...
Na een kleine boottocht en een onsmakelijke bbq ga ik gauw met Alessia terug naar onze kamers. Ik richt mijn kamer in, lees wat en ga slapen. De volgende dag gaat de groep verder maar ik besluit te blijven. Ik wil geen drie nachten in het toeristische Queenstown blijven, dus ik boek een nacht extra in Wanaka. Ik neem afscheid van de groep, maar velen zie ik weer in Queenstown omdat we uiteindelijk verder samen reizen naar het zuiden. Maar sommigen zie ik nu voor het laatst. Best gek, voelt een beetje als je familie die je kwijtraakt, terwijl ik me soms nog helemaal niet thuis voelde in de groep en me behoorlijk onzeker voel. Een paar hugs en de afspraak met Sara dat we samen gaan wandelen in Queenstown en daar ga ik. Ik heb slecht geslapen, beetje gepiekerd dus ik ga eens even ferm wandelen. Ik beklim Mount Iron die 862 meter of ? boven zeeniveau ligt. Een echt waanzinnig mooi uitzicht over alle drie de meren is mijn beloning. Maar daar heb ik ook flink voor geklommen. Dus inspanning loont.
Terug in het hostel maak ik mijn lunch, koop ansichtkaarten en ga aan het meer zitten schrijven. Een heerlijk relaxte dag zo. In afwachting van de volgende bus met Stray-gangers ga ik lekker eten in het hostel. Na Queenstown begint het laatste deel van de reis naar het zuiden. Nog tien dagen en het zit erop in dit land. Dit prachtige land. Maar de manier van reizen is erg vermoeiend dus ik kijk ook uit naar een eigen kamer en terugkomst in Australië waar tegen die tijd ook de andere Nederlandse familie zal zijn aangekomen. Oke ik geniet nog even verder hier aan de andere kant van de wereld. Bye!
-
24 Maart 2014 - 06:22
Lummieke IJmker:
De foto's staan in de verkeerde volgorde. De eerste twee zijn van Wanaka, de rest is de gletsjer... -
24 Maart 2014 - 06:49
Laura Vos:
Dag Lummieke,
Wat een geweldige natuur-belevenissen! Daar heb je ook soms wel even tijd voor nodig om dat allemaal op je in te laten werken. Leuk dat je ons mee laat genieten!
Nog mooie dagen gewenst!
Laura
-
24 Maart 2014 - 09:14
Suzan:
Hoi Lummiek,
Ziet er weer supergaaf uit.
In Queenstown kun je heel mooi lopen, neem daarvoor de kabelbaan die naar de bungyjumpplek gaat. Vanaf daar kun je omhoog lopen en heb je een geweldig uitzicht over de bergen en meren.
Veel plezier! -
24 Maart 2014 - 16:24
Bernadet:
Lummieke, dood-eng, maar schitterend, dat gletjserklimmen. Weer iets voor de to do-list erbij...
Wat gaat dat trouwens snel; voor mijn gevoel ben je nog helemaal niet zo lang in Nieuw Zeeland, al heb je wel ontzettend veel gezien en gedaan.
Warme groet uit een lentevol Holland. -
24 Maart 2014 - 22:42
Papa Stoffer:
Hoi Lu,
Wat een avontuur! Om in een helicopter te zitten en dan zo'n gletsjer op te gaan...
Ik kan me ook voorstellen, dat je ook nog teveel indrukken achter elkaar kunt krijgen...
Doe kalm aan en tot binnenkort!
-
24 Maart 2014 - 22:52
Mama Anny:
Nou ik ben zo dol op sneeuw en heb dat deze winter echt gemist en dan zie ik mijn "kleine dochtertje" zo maar in de sneeuw................dat is toch niet eerlijk :-(
Neem je wat sneeuw voor me mee?
xx.jes mam -
25 Maart 2014 - 10:22
Tak:
Ahhh! Een helicopter, hoe was dat?
Mijn favoiete foto´s zijn foto 10 (in dat dal heeft echt veeeeel meer ijs gelegen dan er nu in ligt!) en foto 14 (vlechtende rivier). Als je nog de blits wil maken bij je nerdy groepsgenoten: als je geen vegetatie hebt kan een rivier geen stabiele geul maken en loopt hij ieder jaar ergens anders. Zeker als eens per jaar een bult ijs smelt en er als een dolle water door die geultjes knalt. En dan eindig je dus met een vlechtende rivier. Lu, ik wil ook een reis door Lord of the Rings meets Fysische Geografie!
En ik vind je wandeling over de gletsjer echt superstoer (en de helicopter zowat nog meer)! -
25 Maart 2014 - 16:05
Irma:
Inderdaad, wauw! Ik moest nog wat leeswerk 'inhalen': wat heb je alweer veel gedaan en gezien zeg. -
26 Maart 2014 - 09:07
Maaike :
This might come in handy... www.smh.com.au/travel/choice-chully-bun-bro-how-to-speak-kiwi-20140325-35fpr.html -
03 April 2014 - 11:09
Edwin:
Wow, ik had heel wat reisverslagen in te halen maar wat een mooie verhalen en wat een ongelooflijke gave foto's. Vooral deze zijn "cool".
Veel fun en keep on going!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
