De cirkel is rond: terug in Melbourne
Door: Lummieke
Blijf op de hoogte en volg Lummieke
11 Augustus 2008 | Australië, Melbourne
Het is gewoon ongelooflijk, maar ook aan 7 weken vakantie kan een einde komen?! Het begint nu pas echt tot me door te dringen wat ik allemaal heb gedaan (ja Niels je zei het al en het is heel erg waar) en dat het gewoon gaat stoppen! En ik wil dat helemaal niet! Daarom heb ik een voorstel: jullie komen allemaal naar Australie en dan gaan we samen op reis. Want ik wil jullie wel weer heel graag zien en spreken! Maar dan doen we dat gewoon hier! Mmm, ik geloof dat ik dat iets te veel te Aussie way(lees relaxte) zie. Goed dat geeft goed aan hoe de status hier is. Nog steeds aan het genieten en alvast aan het plannen maken wanneer ik weer terug kan komen…
Dan laat ik jullie nog maar even meegenieten van de afgelopen week. Zoals ik vertelde is de wond op mijn been ontstoken geraakt en het genezen gaat niet zo vlot en hindert me ook wel een beetje. Ik heb bij Cecile de dinsdagmiddag eigenlijk vooral geslapen en rond half 5 nog even naar het strand geweest om te genieten van deze prachtige plek aan de oceaan, voordat ik naar Maaike verhuis. Daarna lekker gekookt voor Cecile, Maaike en George: een heerlijke ovenschotel. Een beetje van mezelf en een beetje AH. Daarna met de taxi naar Maaikes huis in het centrum van Sydney, echt down town woont zij! Het krakende luchtbed houdt ons beide wakker, maar vooral het geklets als twee pubers op de middelbare school. En Maaike moet weer werken morgen…
Dus de volgende dag ga ik weer naar bed als Maaike weg is en ik de instructies voor de sleutel heb ontvangen. Om half 10 sta ik ook buiten en doe ik mijn toer langs de dingen die ik graag wil zien in Sydney: de kathedraal, the governementshouse, het eerst ziekenhuis, de Munt, het barakkenmuseum waar het verhaal van de inkomende gevangenen wordt verteld en tot slot naar het Australian Museum. Mooie tentoonstellingen over de dieren van Australie, vooral de gevaarlijke en natuurlijk ook de Aboriginals. Om 17 uur word ik er uitgezet omdat ze dicht gaan. Ik bel de meiden en ik loop naar hun werk (oke al shoppend). We gaan nog even borrelen en snel eten want er wacht ons een concert in the OperaHouse van the Sydney Symphony! Een erg mooie zaal en indrukwekkend concert! We zitten achter het orkest en kunnen alles heel goed zien. Een hele gave belevenis!
Donderdagmorgen sta ook ik vroeg op om naar de Blue Mountains te gaan. Dit is een gebergte, onderdeel van the Great Dividing Range, die langs de oostkust van Australie loopt en een barriere is tussen de kust en het achterliggende ‘ lege’ gebied. Om 9 uur zit ik in de trein en na een uur begint de klim. Erg mooi, het is zonnig dus het genieten kan alvast beginnen. Om 11 uur ben ik er en begint het al aardig te betrekken. Ik ben echt toerist en hop on en off de bus die je naar de interressante punt brengt. Bij het eerste punt stapt een jongen op, die er samen met weer mij uitgaat voor de wandeling naar de Three Sisters. Na twee zinnen heb ik door dat hij Nederlander is en stel ik voor om maar in het Nederlands verder te praten ;-). Dat doen we en lopen samen de tocht. Jan Willem is in Australie om naar een congres te gaan in Adelaide en heft de drie dagen congres uitgebreid naar drie weken om meteen het land een beetje te bekijken. Hij is hoofddocent aan de UVA in socale psychologie. Gezelig gepraat en ervaringen uitgewisseld. We besluiten samen te gaan lunchen en nog een tweede wandeling te maken. Hebben we ‘s morgens bij aankomst al sneeuw gehad, nu begint het ook hard te regenen. Eerst schuilen we nog even en gaan dan toch verder. Gelukkig heb ik een waterdichte jas aan, maar Jan Willem niet en die wordt helemaal nat. Aan het eind van de wandeling staan we dus bibberend op de bus te wachten. Hij gaat gauw terug naar zijn hostel voor een warme douche en ik stap op de trein om in Sydney op te warmen. In de trein ontmoet ik nog een Duitse, die al 24 jaar in Australie woont en haar verhaal vertelt. Ik klets namelijk de voicemail van Maaike vol over mijn belevenissen en daaraan hoort ze dat ik Nederlands ben. Ze geeft fietsles in de Blue Mountains aan kinderen zodat ze op de fiets naar school gaan ipv met de bus of auto. ‘s Avonds kijken we nog even tv en gaan op tijd naar bed.
Vrijdag is het tijd voor vertrek. Ik pak mijn tas in, struin nog even door de stad, terwijl Maaike werkt. Ik zie de meiden om 17 uur voor borrel en afscheidseten. Wel een beetje haasten om het vliegtuig te halen, maar het lukt. Jammer om afscheid van ze te nemen in hun tijdelijke woonplaats. Heel leuk om hun leven hier te zien! De vliegreis van 1,5 uur is een eitje en ik zit een beetje te slapen en knikkebollen. Om 22.15 uur is de reiscirkel rond en staat mijn lieve broer weer op mij te wachten om me mee naar huis te nemen. Nog even kletsen met een kop thee en de opening van de Olympische Spelen kijken en dan slapen. Morgen weer een programma!
Zaterdag na ontbijt naar Keyton, een uur van Melbourne. Hier is Amy met vriendinnen en vrienden en Jan en ik hebben een mooie autorit en kletsen weer lekker verder. In Keyton gaan we naar de lokale markt en krijgen we een heerlijk ontbijt om half 2 met spek en eieren. We eindigen in de brouwerij voor een lekker biertje. Wij gaan daarna terug naar Melbourne om de footy-wedstrijd (australian ruled football) tussen Collingwood en St. Kilda te zien. Het wordt nog een spannende wedstrijd maar helaas verliezen wij (St. Kilda). Het publiek was weer gewoon heel gezellig, iedereen zit door elkaar en klappen (zachtjes) voor elkaars doelpunten. Geweldig om ook zo eens met 52.125 anderen naar de wedstrijd te kijken zonder gedonder of problemen. We maken als troost een fles wijn soldaat in de loungeclub van het Melbournes filmfestival in een mooi oud theatre. Erg stijlvol en gezellig!
Zondag slaap ik uit tot half 11 uit en dat is al heeeeel lang geleden! Heerlijk! We douchen, Amy’s nicht, verpleegster, kijkt nog even naar mijn wond. Is toch nog niet echt oke en zij gaat advies vragen aan haar zus, ook verpleegster. Daarna op naar ons ontbijt in Kensington. Een hele goede Australische gewoonte om zondag tussen 11 en 13 uur te gaan ontbijten ergens en bij te kletsen of gewoon de krant te lezen. Daarna gaat Amy naar de gevangenis om daar asielzoekers in afwachting van de beslissing te interviewen. Sommigen zitten daar al 9 jaar! Later meer daarover. Jan en ik rijden naar St. Kilda aan de baaij waar Melbourne aan ligt. Prachtige plaatjes van de zon bij ons en de regen in het cenrum. We drinken een lekkere latte en slenteren door deze mooie suburb van Melbourne. Dan gaan we terug naar het centrum en gaan naar boven in een van de wolkenkrabbers en genieten op de 88e verdieping van het betere weer, dus uitzicht inclusief zonsondergang. Prachtig! Daarna voor het avondeten naar Richmond om nog een keer echt goed Thais te eten en zo goedkoop hier! Thuis kijken we nog even TV, natuurlijk de Olympische Spelen (the Olyroos = de autralische sporters) doen het goed. Dit land is echt helemaal gek van sport.
En nu is het maandag, de was hangt te drogen, ik pak vast mijn tas in en laat mijn wond een dagje ademen om het er de laatste twee dagen nog even flink van te kunnen nemen! Vanavond op bezoek bij de zus van Inge (en vriendin van mij), die hier ook woont. Ik ga nog even genieten! Doei!
Dan laat ik jullie nog maar even meegenieten van de afgelopen week. Zoals ik vertelde is de wond op mijn been ontstoken geraakt en het genezen gaat niet zo vlot en hindert me ook wel een beetje. Ik heb bij Cecile de dinsdagmiddag eigenlijk vooral geslapen en rond half 5 nog even naar het strand geweest om te genieten van deze prachtige plek aan de oceaan, voordat ik naar Maaike verhuis. Daarna lekker gekookt voor Cecile, Maaike en George: een heerlijke ovenschotel. Een beetje van mezelf en een beetje AH. Daarna met de taxi naar Maaikes huis in het centrum van Sydney, echt down town woont zij! Het krakende luchtbed houdt ons beide wakker, maar vooral het geklets als twee pubers op de middelbare school. En Maaike moet weer werken morgen…
Dus de volgende dag ga ik weer naar bed als Maaike weg is en ik de instructies voor de sleutel heb ontvangen. Om half 10 sta ik ook buiten en doe ik mijn toer langs de dingen die ik graag wil zien in Sydney: de kathedraal, the governementshouse, het eerst ziekenhuis, de Munt, het barakkenmuseum waar het verhaal van de inkomende gevangenen wordt verteld en tot slot naar het Australian Museum. Mooie tentoonstellingen over de dieren van Australie, vooral de gevaarlijke en natuurlijk ook de Aboriginals. Om 17 uur word ik er uitgezet omdat ze dicht gaan. Ik bel de meiden en ik loop naar hun werk (oke al shoppend). We gaan nog even borrelen en snel eten want er wacht ons een concert in the OperaHouse van the Sydney Symphony! Een erg mooie zaal en indrukwekkend concert! We zitten achter het orkest en kunnen alles heel goed zien. Een hele gave belevenis!
Donderdagmorgen sta ook ik vroeg op om naar de Blue Mountains te gaan. Dit is een gebergte, onderdeel van the Great Dividing Range, die langs de oostkust van Australie loopt en een barriere is tussen de kust en het achterliggende ‘ lege’ gebied. Om 9 uur zit ik in de trein en na een uur begint de klim. Erg mooi, het is zonnig dus het genieten kan alvast beginnen. Om 11 uur ben ik er en begint het al aardig te betrekken. Ik ben echt toerist en hop on en off de bus die je naar de interressante punt brengt. Bij het eerste punt stapt een jongen op, die er samen met weer mij uitgaat voor de wandeling naar de Three Sisters. Na twee zinnen heb ik door dat hij Nederlander is en stel ik voor om maar in het Nederlands verder te praten ;-). Dat doen we en lopen samen de tocht. Jan Willem is in Australie om naar een congres te gaan in Adelaide en heft de drie dagen congres uitgebreid naar drie weken om meteen het land een beetje te bekijken. Hij is hoofddocent aan de UVA in socale psychologie. Gezelig gepraat en ervaringen uitgewisseld. We besluiten samen te gaan lunchen en nog een tweede wandeling te maken. Hebben we ‘s morgens bij aankomst al sneeuw gehad, nu begint het ook hard te regenen. Eerst schuilen we nog even en gaan dan toch verder. Gelukkig heb ik een waterdichte jas aan, maar Jan Willem niet en die wordt helemaal nat. Aan het eind van de wandeling staan we dus bibberend op de bus te wachten. Hij gaat gauw terug naar zijn hostel voor een warme douche en ik stap op de trein om in Sydney op te warmen. In de trein ontmoet ik nog een Duitse, die al 24 jaar in Australie woont en haar verhaal vertelt. Ik klets namelijk de voicemail van Maaike vol over mijn belevenissen en daaraan hoort ze dat ik Nederlands ben. Ze geeft fietsles in de Blue Mountains aan kinderen zodat ze op de fiets naar school gaan ipv met de bus of auto. ‘s Avonds kijken we nog even tv en gaan op tijd naar bed.
Vrijdag is het tijd voor vertrek. Ik pak mijn tas in, struin nog even door de stad, terwijl Maaike werkt. Ik zie de meiden om 17 uur voor borrel en afscheidseten. Wel een beetje haasten om het vliegtuig te halen, maar het lukt. Jammer om afscheid van ze te nemen in hun tijdelijke woonplaats. Heel leuk om hun leven hier te zien! De vliegreis van 1,5 uur is een eitje en ik zit een beetje te slapen en knikkebollen. Om 22.15 uur is de reiscirkel rond en staat mijn lieve broer weer op mij te wachten om me mee naar huis te nemen. Nog even kletsen met een kop thee en de opening van de Olympische Spelen kijken en dan slapen. Morgen weer een programma!
Zaterdag na ontbijt naar Keyton, een uur van Melbourne. Hier is Amy met vriendinnen en vrienden en Jan en ik hebben een mooie autorit en kletsen weer lekker verder. In Keyton gaan we naar de lokale markt en krijgen we een heerlijk ontbijt om half 2 met spek en eieren. We eindigen in de brouwerij voor een lekker biertje. Wij gaan daarna terug naar Melbourne om de footy-wedstrijd (australian ruled football) tussen Collingwood en St. Kilda te zien. Het wordt nog een spannende wedstrijd maar helaas verliezen wij (St. Kilda). Het publiek was weer gewoon heel gezellig, iedereen zit door elkaar en klappen (zachtjes) voor elkaars doelpunten. Geweldig om ook zo eens met 52.125 anderen naar de wedstrijd te kijken zonder gedonder of problemen. We maken als troost een fles wijn soldaat in de loungeclub van het Melbournes filmfestival in een mooi oud theatre. Erg stijlvol en gezellig!
Zondag slaap ik uit tot half 11 uit en dat is al heeeeel lang geleden! Heerlijk! We douchen, Amy’s nicht, verpleegster, kijkt nog even naar mijn wond. Is toch nog niet echt oke en zij gaat advies vragen aan haar zus, ook verpleegster. Daarna op naar ons ontbijt in Kensington. Een hele goede Australische gewoonte om zondag tussen 11 en 13 uur te gaan ontbijten ergens en bij te kletsen of gewoon de krant te lezen. Daarna gaat Amy naar de gevangenis om daar asielzoekers in afwachting van de beslissing te interviewen. Sommigen zitten daar al 9 jaar! Later meer daarover. Jan en ik rijden naar St. Kilda aan de baaij waar Melbourne aan ligt. Prachtige plaatjes van de zon bij ons en de regen in het cenrum. We drinken een lekkere latte en slenteren door deze mooie suburb van Melbourne. Dan gaan we terug naar het centrum en gaan naar boven in een van de wolkenkrabbers en genieten op de 88e verdieping van het betere weer, dus uitzicht inclusief zonsondergang. Prachtig! Daarna voor het avondeten naar Richmond om nog een keer echt goed Thais te eten en zo goedkoop hier! Thuis kijken we nog even TV, natuurlijk de Olympische Spelen (the Olyroos = de autralische sporters) doen het goed. Dit land is echt helemaal gek van sport.
En nu is het maandag, de was hangt te drogen, ik pak vast mijn tas in en laat mijn wond een dagje ademen om het er de laatste twee dagen nog even flink van te kunnen nemen! Vanavond op bezoek bij de zus van Inge (en vriendin van mij), die hier ook woont. Ik ga nog even genieten! Doei!
-
11 Augustus 2008 - 07:30
Hilde:
He Lummiek,
Geniet nog lekker de laatste daagjes van je mooie reis!
Liefs, Hil -
11 Augustus 2008 - 07:54
Jeroen:
Hoe jammer het nu ook voelt dat je binnenkort weer naar dat kouwe kikkerlandje gaat, die prachtige herinneringen zullen zeker heel lang zoet blijven smaken. Mooie foto's Lum!
liefs, Jeroen -
11 Augustus 2008 - 08:22
Mama Anny:
Ja,alles is eigenlijk prachtig,wat een overdaad aan indrukken!!!
Maar .....Moeder Anny vond de foto's van zoon Jan en dochter Lummieke
...........het allermooist!!!!!!!!!!
Mag wel hé??????
Doei -
11 Augustus 2008 - 08:23
Janneke:
Eindelijk een duidelijke foo van jou. Je zier er goed uit!
Ben benieuwd naar de live versie van je verhalen (waarsch. veel te uitgebreid, maar enthousiast gebracht). Tot gauw zus!
Liefs -
11 Augustus 2008 - 09:15
Colette:
Geniet de laatste dagen!!!
Neem in NL de tijd om te acclimatiseren en je avontuur een mooi 'plekje' te geven.
Have fun,
x colette -
11 Augustus 2008 - 10:02
Liesbeth:
Cool, wat een gave reis heb je toch gemaakt en mag je nog even een paar dagen maken ... Geniet van de laatste loodjes en wel een beetje rustigaan doen met je been hé?! Kus! -
11 Augustus 2008 - 19:05
Marjolein M:
Wat weer een heerlijk verhaal! Je komt terug als een ander mens! Dit neemt niemand je meer af. Tot snel meissie! -
11 Augustus 2008 - 19:38
Bernadet:
Lummieke,
Lijkt me een zeer goed idee. We zijn toch nog op zoek naar een mooie locatie voor het afdelingsuitje...
Vraagje: hoeveel foto's heb je gemaakt? Genoeg om je huis van te kunnen behangen of valt het mee? Ik zou waarschijnlijk aan 3 cards van 2 MB niet genoeg hebben.
NB: we werken hier alvast aan een pil tegen heimwee... naar Australië.
Greetings,
Bernadet
-
14 Augustus 2008 - 20:32
Stieneke:
Dag Lummieke,
Van je moeder kreeg ik gisteren deze site van jou door en heb ik van je belevenissen mogen genieten. Prachtig wat een indrukken en mooi om te zien hoe Jan daar woont.
En nu weer bij komen en verwerken van alle indrukken succes daarbij en beterschap met je been.
hartelijke groeten van Stieneke en ook Egbert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
